W piaskownicy czasu już wiosna

Powracają ptaki
Sierść królika wypada garściami
Dzieci jeżdżą rowerami do skate parku
Założyłam szpilki zamiast kozaków
Zbeształ mnie wiatr
Wiosenny
A więc to wiosna już?

Na ustach wszystkich, wszechobecna a jednak tak często bezdomna i samotna. Powiecie pewnie, to tylko pora roku, ja powiem – stan ducha. I lubię go i pielęgnuję w sobie, szukając wokół uśmiechów, ciepłych gestów, życzliwości, które sama staram się rozdawać z rozmachem. Często powracają. Wprawiają w ruch wszystko wokół, wzmacniają magnetyzm, ośmielają, nadają lekkości, są wiatrem, który wieje w plecy, dając siłę rozpędu.

Zima jest przestrogą przed groźnym porządkiem natury, wiosna jasną wskazówką, dziecięciem nie znającym poczucia czasu, ośmielonym pierwszym samodzielnie postawionym krokiem, ufnie spoglądającym w wyciągnięte w jego stronę ramiona matki. Wszystko Jest Możliwe. Przesypiemy w piaskownicy wiele ziarenek czasu, na sitku pozostaną te najcenniejsze, powypychamy sobie tymi kamyczkami kieszenie, na pamiątkę. Postawimy niejedną babkę, często też nieudaną. Nie zniechęci nas to. Zawsze będziemy wracać. Do tych chwil, do wiosny, a ona do nas.

Uwagi:
1. Ciasto przygotowałam w foremce o średnicy 20 cm z 1,5 porcji.
2. Mój piekarnik jest bardzo stary, nawiew, który posiada jest dziwaczny. Ale piekłam z nawiewem właśnie, przedłużyłam czas pieczenia o 10 minut, nie mając do niego zaufania, biorąc pod uwagę, że i foremka była większa niż w przepisie oryginalnym. Z pewnością nie jest to ciasto, które pieczemy do suchego patyczka. Ma konsystencję piankową, musu.
3. Można pominąć różowe migdały i upiec ciasto bez nich, ale mam przeczucie graniczące z pewnością, że to nie będzie to samo. Można też po prostu uprażyć nieobrane migdały. Przepis na różowe migdały znalazłam w sieci i przygotowałam sama nie mogąc ich nigdzie kupić, znajdziecie go w następnym poście.
4. Użyłam konfitury malinowej.
5. Jeżeli nie użyjecie mleka migdałowego, które jest słodkie, tylko zwykłego, od krowy, pamiętajcie dorzucić 1 łyżkę cukru – u mnie jasny trzcinowy – i odrobinę więcej 1-2 łyżeczki konfitury więcej.
6. Przepis znalazłam dawno temu w sieci, jego autorką jest Laurence Salomon.