Podjeżdżam pod miejscową stację. Już na mnie czeka, widać pociąg przyjechał wyjątkowo o czasie. Jasne dżinsy, dwustronna sportowa kurtka, założona akurat na moją ulubioną stronę. Za jedyny bagaż ma plecak, a w ręce siatkę – pewnie z praniem 🙂 Brzmi to trochę jak portret pamięciowy, ale zupełnie nim nie jest… w mojej pamięci widzę go…
Nie wiem, jak u Was, ale tutaj – ten maj to klapa. Schodzić będzie ze sceny nieoklaskiwany i chyba tylko najwięksi desperaci będą wołać na bis. (Osobiście uciszę klakierów, jeśli w ogóle znajdą się takowi). Przejmujący chłód, wilgoć i ślimaki urzędujące w bratkach. Te to mają ucztę. Jakiś taki niedobry to czas. Nie będę pisać,…
Pomyślałam sobie ostatnio, że ten czas jak – nie pamiętam który inny – bardziej sprzyja podsumowaniom niż postanowieniom. Po dłuższym zastanowieniu stwierdzam, że nigdy nie czyniłam jednych i drugich jednocześnie, by ostatnio – właściwie w ogóle ich obu zaprzestać. Być może błąd tkwił w metodzie i / lub w samym zalążku przedsięwzięcia?
Jak na wzorcowego łasucha przystało mam i ja swoje ulubione połączenia smakowe. W ścisłej czołówce plasuje się żurawina z kokosem. Już na samą myśl o nim moja smakowa wyobraźnia płata mi figle pobudzając do intensywnego wysiłku ślinianki. No nic na to nie poradzę. Od czasu do czasu trud nie idzie na próżno i powstają z…
Nałapałam wiatru w połacie płaszcza. Wracałam do domu rowerem, rozpędzona jak dzieciak, na stojąco. (Choć podobieństwo do pewnego detektywa w sutannie też się tutaj narzuca). Świadomie i celowo. Tak łatwo zapomnieć o rzeczach najprostszych, które mogą nam sprawić frajdę. A tak wiele może – nawet jeśli tylko na chwilę, przynieść powrót do nich. W tym…
Od wyjazdu z Polski minął już ponad miesiąc, a ja wciąż tęsknię. Może to wzmaga się z wiekiem i przywiązanie do rodzinnych stron odczuwa się intensywniej? A może to wyjątkowo długi pobyt w Polsce sprawił, że tak trudno wciąż mentalnie powrócić, nawet gdy depcze się od tygodni belgijski bruk?
Drożdże wróciły na sklepowe półki. Choć proszek do pieczenia jeszcze nie. Przedziwne to czasy. Ale dowód to także i na to, że więcej pieczemy sami, w swoich domach. Regularnie dokarmiam mój zakwas żytni i od czasu do czasu upiekę razowca, ale realia, kiedy wszyscy są w domu, a pośród tych wszystkich ma się do wykarmienia…
Powoli wraca normalność. Albo też nastaje nowa (czytaj stara, w nowszym przebraniu), czy też tak to czujecie? Coraz mniej czasu. Tempo coraz większe. Mam nadzieję nie poddać się tak szybko. Choć czas to przedziwny, nawiązując jeszcze trochę do poprzedniego postu. Wielkie Nieobecności i Wielka cisza.
Wegetariańska pizza turecka, chlebek z miętą i parmezanem (Grand pain plat au parmesan et pesto), batbout, szwedzki chlebek czy langosze – jak ja lubię wszystkie takie wypieki. Przypomniałam sobie o nich i wyszukałam na blogu, kiedy naszła mnie wielka ochota na piknik, na majówkę. I w sumie – pomyślałam – kto mi zabroni? Upiec sobie…
Na pyszne scones chodzimy do Living room tuż przy pracy. Każdy zamawia swoją ulubioną kawę (niezmiennie podziwiam kelnerów, którzy potrafią wszystko to spamiętać) i kilka sconesów – wytrawnych, z cheddarem i słodkich, do nich masło. Kroimy je między sobą i tak upływa robocze śniadanie raz na jakiś czas. Kiedy dzisiaj przygotowywałam moje scones w domu,…
